Jednym z obszarów, który oferuje ogromny potencjał redukcji CO₂ w powłoce
budynku, jest sama konstrukcja fasadowa. Na przykład większe moduły
fasady mogą ograniczać zapotrzebowanie na aluminium, co oznacza mniej
emisji dwutlenku węgla podczas produkcji. Większe elementy wymagają
ponadto mniejszej liczby połączeń i dzięki temu generują mniejsze straty
ciepła. A lepszy współczynnik U i poprawiona efektywność energetyczna
przekładają się na mniejszy ślad węglowy.
W przypadku okien na wartość GWP wpływają
głębokość zabudowy, szerokość czołowa profilu, zastosowana
technologia, wykończenie powierzchni oraz wzmocnienia.
Na ogół dzięki odpowiedniemu dopasowaniu
konstrukcji, które wykracza poza zmianę wymiarów modułów, można
zaoszczędzić nawet do 40% materiału. Biorąc to pod uwagę, można
aktywne kontrolować wartości CO₂ budynku już na etapie
projektowania.