CO₂-efficiëntie kan vanaf het begin in uw plannen worden opgenomen. Met een optimale vormfactor en de juiste constructie kunnen architecten en ontwikkelaars vanaf het begin de koers uitzetten voor een lagere CO₂-voetafdruk in gebouwen.
De vormfactor beschrijft de relatie tussen de gebouwschil en de bruikbare ruimte en bepaalt het opgenomen koolstofbudget dat kan worden aangewend voor de productie van de gevels van gebouwen. Bij een constante opgenomen koolstof op basis van de bruikbare ruimte, kan een gebouw met een ongunstige vormfactor veel minder opgenomen koolstof in de gevel introduceren dan een gebouw met een gunstigere vormfactor. Om een uitstekende vormfactor en een oplossing met voldoende materiaal gebruik te garanderen, is het daarom belangrijk dat het ontwerp van het gebouw een zo compact mogelijke gebouwschil combineert met een zo groot mogelijke bruikbare ruimte. Een koolstofarme gevelconstructie hoeft bovendien niet per se de creatieve vrijheid te beperken. Dit komt doordat koolstofgeoptimaliseerde constructies ook veel ontwerpvrijheid bieden zonder de totale koolstofvoetafdruk van het gebouw negatief te beïnvloeden.
Met name de operationele CO₂-uitstoot is sterk afhankelijk van de vormfactor. Hoe beter de verhouding tussen de gevels van gebouwen en het bruikbare oppervlak, hoe lager de energiebehoefte en CO₂-uitstoot tijdens de exploitatie van het gebouw.
In de toekomst zal de proportionele invloed van opgenomen koolstof op de totale uitstoot (koolstof gedurende de gehele levensduur) van een gebouw echter blijven toenemen. Dit komt doordat de energiebehoefte in de gebruiksfase, de operationele koolstof, continu wordt geoptimaliseerd. Tegelijkertijd is het veel moeilijker om opgenomen koolstof te verminderen, omdat er altijd grondstoffen worden verbruikt bij de productie van de benodigde materialen voor de bouw.
Een gebied dat een enorm potentieel biedt om de CO₂ uitstoot van een gebouw te verminderen, is de keuze van de juiste gevelconstructie. Zo kan het plannen van grotere gevelmodules de structurele behoefte aan aluminium verminderen. Minder materiaalgebruik betekent minder CO₂-uitstoot tijdens de productie, terwijl grotere eenheden ook minder voegen en minder warmteverlies via het onderdeel betekenen. De verbeterde U-waarde en de bijbehorende verhoogde energie-efficiëntie hebben hierdoor een positief effect op de CO₂-voetafdruk.
Bij ramen hebben de inbouwdiepte van een profiel, de aanzichtbreedte, de technologie, het oppervlakteontwerp en de gebruikte wapening een aanzienlijke invloed op de GWP-waarde van het afgewerkte element.
Over het algemeen kan met de juiste structurele aanpassingen, die verder gaan dan het aanpassen van de kozijngroottes, tot wel 40% materiaal worden bespaard ten opzichte van constructies die niet op deze manier zijn geoptimaliseerd. Als hier bij de planning van een gebouw al rekening mee wordt gehouden, is het mogelijk om de CO₂-waarde van een gebouw actief te sturen.
Investeerders en opdrachtgevers vragen steeds vaker om bewijs dat aan duurzaamheidscriteria is voldaan, in de vorm van bouwcertificaten zoals LEED, BREEAM en DGNB.
Schüco levert hiervoor EPD's (Environmental Product Declarations), die architecten, ontwikkelaars, investeerders en gebouwcertificerende instanties waardevolle informatie verschaffen over de CO₂-impact en andere milieu-impact van een bouwcomponent. Ons Carbon Control Consulting team biedt de mogelijkheid om met één druk op de knop een individuele EPD voor specifieke gevelelementen te creëren via de SchüCal-software.
Geïnteresseerd? Vraag ons dan nu naar EPD's.