Villa Mölnlycke in het gelijknamige dorp in de buurt van Göteborg toont aan dat er ook afgelegen natuurlijke oases kunnen zijn in de directe omgeving van grote steden. De eigendom van het gezin van vier grenst aan de ene kant met een bos, aan de andere kant is er het kleine meer Långetjärn, van waaruit je een goed uitzicht hebt vanaf het verhoogde pand.

De eerste planningsbesprekingen vonden plaats in een zomerhut, waar het gezin enkele zomers had doorgebracht om de locatie te leren kennen. Al snel werd de beslissing genomen om het nieuwe gebouw zo min mogelijk impact te laten hebben op de natuur. De uitdaging voor architecte Josefine Kastberg bestond erin een evenwicht te vinden tussen de gewenste transparantie van het huis en een beschermde plek om zich terug te trekken. De eenvoudige kubus opent zich onzichtbaar voor de bezoeker aan de achterkant over twee verdiepingen. Op die manier ontstaat een private buitenruimte, die een exclusief zicht op de zee en de avondzon mogelijk maakt. Het beplante dak laat het huis met zijn gevel van verticale houten latten samensmelten met de bomen. Het plattegrond van het V-vormige systeem ontwikkelt zich vanuit de beoogde visuele relaties. Grote schuifelementen doen de grenzen verdwijnen tussen binnen- en buitenruimte. Ze maken het mogelijk om het huis op zonnige dagen volledig open te stellen, maar om op koude winterdagen de natuur optisch in de binnenruimte te brengen. Net als passe-partouts omlijsten de royale openingen het uitzicht en richten de focus op het echte hoogtepunt: het onbelemmerde uitzicht op de natuur.