De natuur wordt een alomtegenwoordige achtergrond en veeleisende gast. Elke lichtkleur werkt in op de sfeer in de binnenruimte, elke windstoot of druppel trekt de aandacht.

Het gebouw staat op een pedestal. Een 36 meter lange en zeven meter brede sokkel zweeft boven de vloer. Het vormt het fundament van het gebouw, de basis, geeft het gebouw een platform en presenteert tegelijkertijd de adembenemende natuur. De eerste reactie van de architect Johnny Andersson van Jordans Architektur was respect. Respect voor het landschap, de uitgestrektheid, integriteit en perfectie. Welk type van architectuur kan zich hierbij aansluiten? Hoe kan beschermende en esthetische ruimte voor de bewoners worden gecreëerd zonder het bestaande in gevaar te brengen? Uiteindelijk werd het een concept van ambivalentie: een resonantie van lichaam en ziel, van het zacht toegevoegde en natuurlijk wilde, van een heen en weer. Ze concentreerden zich op dat wat er 'tussen' ligt: de ruimte tussen de binnenruimte en het uitzicht. Tussen zich geborgen voelen en de natuur voor 100% waarnemen. Op de tijd waarin de nacht eindigt en de dag begint. En omgekeerd.

De schuifsystemen van Schüco maakten het concept eenvoudig toepasbaar, functioneel, esthetisch, duurzaam. „Een venster voor de natuur – zoals een landschapsfoto!“ formuleert Andersson terugblikkend.